Jubiler Kurczaba

W starożytności złotnictwo obejmowało głównie wytwarzanie luksusowych przedmiotów codziennego użytku (świeczniki, srebrne zastawy, szkatułki, wazony, figurki), różnego typu ozdób (diademy, naszyjniki, brosze, klamry, naramienniki, pierścienie), oraz przedmiotów służących kultowi religijnemu (złote lub srebrne relikwiarze, monstrancje, kielichy, puszki, pateny). . . Niektóre z najlepszych prac, szczególnie srebrne aplikacje, są produkowane w Cuttack, Kashmir, and Bengal. W Polsce w jubilerstwie najczęściej stosowana jest złoto o próbie 0,585 (popularnie 14-karat). Biżuterię produkowaną przez włoskie firmy często podsumowuje pogardliwie brzmiące określenie śwłoszczyznaś. W 1742 roku na Targach Lipskich zakupił go August III Sas za ogromną jak na owe czasy sumę 200 000 talarów. W póśniejszym okresie biżuteria została wzbogacona kamieniami szlachetnymi. W ozdobach rzymskich dużą rolę odgrywały kamienie szlachetne. Nauka współczesna już od wielu lat sytuuje diament na najwyższym, dziesiątym stopniu twardości w praktycznej skali Mohsa, tzn. Czy tak było też w czasach Starego Testamentu? Dotychczas przeprowadzone badania skłaniają do zaprzeczenia takiemu twierdzeniu. - swarovski